بعد از تجربه شروع دویدنم در سال ۱۴۰۳ و شرکت در مسابقات دو ماراتون کرمان، کیش، تهران و … علاقه‌مند شدم تا درمورد دویدن مطالعه کنم. این علاقه همزمان شد با هدیه‌ای از یک دوست بسیار عزیز و ارزشمندم، کتابی با موضوع دویدن. کتاب روان‌شناسی دویدن نوشته‌ی نوئل بریک و استورات هالیدی و ترجمه مجتبی پردل که توسط انتشارات آبان منتشر شده است.
کتابی با تصویر جلد مینیمال و رنگی جذاب نزدیک به ۲۰۰ صفحه با ورق‌هایی کاهی جذاب که خواندنش را دلنشین‌تر می‌کند.
در هنگام خواندن این کتاب به نکته‌ای جالب برخوردم و حیفم آمد که در وبلاگم آن را منتشر نکنم. آن هم مقایسه دویدن حیوان با انسان.
شاید مقایسه دویدن انسان با حیوان به ظاهر خنده‌دار باشد. زیرا رکورد دو سرعت برای یوسین بولت جامائیکایی در ماده ۱۰۰ متر ۹ ثانیه و ۵۸ صدم ثانیه است که در مسابقات جهانی برلین در سال ۲۰۰۹ ثبت شد؛ که در بالاترین سرعت می‌شود نزدیک ۴۴ کیلومتر بر ساعت.
این سرعت در مقابله با سرعت حیوانات غیرقابل مقایسه است؛ زیرا سریع‌ترین حیوان دنیا بر روی خشکی یوزپلنگ با سرعت ۱۱۲ کیلومتر بر ساعت است. سرعت گوزن، آهو و حتی شیر هم معادل بر ۸۸ کیلومتر بر ساعت است، خنده‌دارتر از این موضوع این است که حتی سگ و گربه‌ی خانگی شما سرعتش از شما بیشتر است. پس قطعا با اختلاف بسیار زیاد انسان بازنده‌ی دو سرعت در مقایسه با حیوانات است.
شاید تفاوت زیاد در دو سرعت بین حیوانات و انسان‌ها خنده‌دار باشد، ولی این موضوع در دو استقامت کامل برعکس است و نتیجه آن شگفت‌انگیز است.
در دو استقامت این انسان است که از بسیاری از حیوانات تا‌ب‌آوری و توان بیشتری دارد؛ گویی انسان برای دو استقامت ساخته شده است و توانایی و آمادگی بسیار بیشتری دارد نسبت به دو سرعت و در مقایسه با دیگر جانداران.
دویدن با سرعت پایین و کند ولی مستمر در مسافت‌های طولانی تخصص انسان‌هاست. عملکرد انسان‌ها در دو استقامت نسبت به حیواناتی مانند سگ‌های شکاری، کفتارها، گوزن‌ها و حتی اسب‌ها بهتر است.
این موضوع نه فقط برای چندین نفر بلکه هر ساله هزاران نفر در مسابقات دو ماراتون ۴۲ کیلومتر و حتی اولترا ماراتون‌های ۱۰۰ کیلومتر و یا بیشتر شرکت می‌کنند.
پس اگر بخواهیم خلاصه بگوییم هیچ حیوانی در دو استقامت به گرد پای انسان نمی‌رسد.
***
ویدئو زیر مقایسه دویدن بین انواع حیوانات و انسان در دو ماراتون ۱۰۰ کیلومتر است: