چه دغدغه‌هایی داری؟
چه راهکارهایی برای این دغدغه‌ها پیدا کرده‌ای؟
چرا این دغدغه توست؟
فکر کردن و جواب دادن به هر یک از سوالات بالا ما را از زمره اکثریت خارج می کند و به اقلیتی می‌برد که دغدغه‌های بهتری دارند. هر چه دغدغه‌هایت بزرگتر و عمیق‌تر، زندگی‌ات نیز بزرگتر و پر معنا‌تر.
این موضوع را در مقیاس بزرگتر مانند کشورها نیز می‌توان بررسی کرد. دغدغه یک کشور می‌تواند آلودگی هوا، تصادفات جاده‌ای، گشت ارشاد، سرانه پایین مطالعه، اسید پاشی، بالا رفتن عوارض خروج از کشور و … باشد.
دغدغه کشوری دیگر می‌تواند چیزهای متفاوت باشد. مانند: توجه بیشتر به آموزش و پروش، ارزش قائل شدن برای کودکان، دادن تسهیلات به زنان خانه‌دار، توجه به زیباسازی کشور، بالا بردن استانداردهای آموزش در دانشگاه‌ها و … .
برگردیم به مقیاس کوچک خودمان. جیم ران اسطوره موفقیت دنیا جمله‌ی بسیار محبوبی دارد. او می‌گوید:
شما میانگین ۵ نفر از افرادی هستید که بیشترین وقتتان را با آنها می گذرانید.
من این جمله را اینگونه بیان می‌کنم:
دغدغه شما میانگین ۵ دغدغه‌ای است که اطرافیان نزدیکتان آنها را دارند.
دغدغه‌های اطرافیان تو چیست؟